Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/33379 Esas 2020/5758 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/33379
Karar No: 2020/5758
Karar Tarihi: 04.06.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/33379 Esas 2020/5758 Karar Sayılı İlamı

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi         2017/33379 E.  ,  2020/5758 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının davalı işverenin nezdinde 10/06/2014 tarihinden itibaren işyerinde şehir içi ve şehir dışı dağıtım görevlisi (şoför) olarak aylık net 1.120,00 TL ücretle aralıksız ve sürekli çalışmakta olan davacının iş akdinin işveren tarafından 14/08/2015 tarihinde işçilikten kaynaklanan her türlü hakları ödenmeksizin haksız olarak feshedildiğini, belirterek bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz Başvurusu:
    Karar, yasal süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun, taleple bağlılık ilkesini düzenleyen 26. maddesine göre, “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
    Somut olayda; davacı dava dilekçesinde 14.08.2015 tarihinde feshin gerçekleştiğini ileri sürmesine karşılık, hesaplamaya esas alınan hizmet süresi bitiminin 24.08.2015 olarak kabul edilmesi talep aşımı mahiyetinde olduğundan, kararın bu sebepten bozulması gerekmiştir.
    Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04/06/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.