Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/3801 Esas 2020/276 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : 1-... 2-...

Davacı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğünü temsilen Orman ve Su İşleri Bakanlığı 12.Bölge Müdürlüğü Artvin Şube Müdürü ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 31/01/2012 gününde verilen dilekçe ile 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu"na muhalefet nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 14/03/2013 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu’na aykırı avlanmadan doğan maddi zararın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı kurum; ihbar üzerine olay yerine gidildiğini, davalıların 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanununa aykırı olarak bir adet yaban keçisi avladıklarını, av hayvanının ölü olarak ele geçirildiğini ve bu durumun av kabahat tutanağı ile sabit olduğunu belirterek avlanma nedeni ile oluşan maddi zararın tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalılar; dava konusu edilen av hayvanının kendileri tarafından avlanmadığını, bu zararın kendilerinden istenemeyeceğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece; davalıların avlanma eylemini gerçekleştirdikleri hususunun sabit olmadığı, davacının davasını her türlü şüpheden uzak ve kesin bir şekilde ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
4915 sayılı Kanun"un amacı; sürdürülebilir av ve yaban hayatı yönetimi için av ve yaban hayvanlarının doğal yaşam ortamları ile birlikte korunması, geliştirilmesi, avlanmalarının kontrol altına alınması, avcılığın düzenlenmesi, av kaynaklarının milli ekonomi açısından faydalı olacak şekilde değerlendirilmesidir. Bu bakımdan, hukuka aykırı eylemleri ile doğaya zarar veren ve doğal ortamı bozan kişilerin bu zarardan sorumlu tutulması gerekir. Kanun"un 4. maddesi gereğince yaban hayvanı türleri içinde yer alan ve Bakanlıkça belirlenen av hayvanlarından, korunması gerekenler Merkez Av Komisyonunca, av hayvanlarının dışında kalan yaban hayvanları ile diğer türler gerektiğinde ilgili kuruluşların uygun görüşleri alınarak Bakanlıkça koruma altına alınır. Bu karar Resmi Gazete’de yayımlanır. Koruma altına alınan yaban hayvanları avlanamaz. Yine aynı Kanun"un 14/2. maddesine göre avlaklarda, avcılık belgesi ve avlanma izni olmadan avlanılamayacağı belirtilmiştir. 4915 sayılı Kanun’un 2/27. maddesine göre ise yasa dışı avlanma; bu Kanun kapsamında korunan veya avına izin verilen yaban hayvanı türlerini; izin verilen yerler, belirlenen zamanlar, miktarlar dışında ve zehirleyerek, tuzak ve kapan kurarak, men edilen diğer usullerle canlı veya ölü ele geçirmeye çalışmayı veya ele geçirmeyi ifade eder.
./..

-2-

Dosya kapsamında bulunan 10/12/2011 tarihli tutanak içeriğine göre davalıların yasak avlanma eylemini gerçekleştirdiği ve davaya konu edilen av hayvanının olay yerinde bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalılar tarafından tutanağın aksi ispatlanamamıştır. Dosyada mevcut bilgi, belgelere göre dava konusu avlanma eyleminin davalılar tarafından gerçekleştirildiği subuta ermiştir. Şu durumda zarar kapsamı belirlenerek hüküm altına alınması gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru bulunmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA 23/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.