Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/1445 Esas 2014/4969 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1445
Karar No: 2014/4969
Karar Tarihi: 26.06.2014

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/1445 Esas 2014/4969 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kenevir ekmenin suç olduğu gerekçesiyle sanığı hüküm giydiriyor. Ancak, kanuna aykırı bir şekilde sanığın TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanarak cezasının infazına devam edilmesi kararlaştırılıyor. Sanığın temyiz itirazları kabul ediliyor ve karar bozuluyor. Ancak, TCK’nın 53. maddesi hakkındaki bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkrası ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması suretiyle hüküm onanıyor. Kanun maddeleri: 2313 sayılı Kanun'un 23. maddesinin 4. fıkrası, TCK’nın 53. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkrası ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanması.

10. Ceza Dairesi 2013/1445 E. , 2014/4969 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
2313 sayılı Kanun"un suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanığın lehine olan 23. maddesinin 4. fıkrası uyarınca temel ceza tayin edilmesi doğru olduğundan, tebliğnamedeki bu konuya ilişkin düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanığın bu hakları kullanmaktan yoksunluğunun “53. maddenin (1) numaralı fıkrasının (c) bendi yönünden koşullu salıverilmesine kadar, diğer bentler açısından ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” sürmesine karar verilerek, sözü edilen maddenin (2) ve (3) numaralı fıkralarına aykırılık oluşturulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkrası ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.