Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/48924 Esas 2014/6594 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/48924
Karar No: 2014/6594
Karar Tarihi: 04.09.2014

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/48924 Esas 2014/6594 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 2. Sulh Ceza Mahkemesi, bir kişinin kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan hüküm giymişken, denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında aynı suçu işlemesi üzerine açılan davanın, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasına göre kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle düşürülmesine karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Bu karar, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen ilgili TCK maddesi hükümleri göz önünde bulundurularak verilmiştir. Yukarıdaki kararda, ilgili kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.

10. Ceza Dairesi 2010/48924 E. , 2014/6594 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 10 - 2010/240897
Mahkeme : İZMİR 2. Sulh Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi- Numarası : 26/03/2010– 2009/762 esas 2010/412 karar
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma

Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında sanığın ikinci kez aynı suçu işlediğinin anlaşılması karşısında; hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 04.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.