Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2014/11106 Esas 2015/1098 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/11106
Karar No: 2015/1098
Karar Tarihi: 09.02.2015

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2014/11106 Esas 2015/1098 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı kira borcunu ödemediği için kiralananın tahliyesi istemiyle yapılan takibe itiraz etmediği için mahkeme kiralananın tahliyesine karar verdi. Ancak borçluya gönderilen ihtarlı ödeme emrinde yasal koşullar yer almaması nedeniyle tahliye istemi reddedilerek davanın kabul edilmesi kararı bozuldu. Kararın yürürlüğüne ilişkin HUMK'nın 428 ve İİK'nin 366.maddelerine göre kararın bozulması kabul edildi. Türk Borçlar Kanununun 315.maddesi ise konut ve çatılı işyeri kiralarında temerrüt ihtarında verilecek süreyi 30 gün olarak öngörmektedir.

6. Hukuk Dairesi 2014/11106 E. , 2015/1098 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul 24. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/07/2014
NUMARASI : 2014/375-2014/785

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira alacağının tahsili ve kiralananın tahliyesi amacıyla yapılan takibe itiraz edilmemesi ve takibe konu kira parasının da ödenmemesi nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece kiralananın tahliyesine karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
İİK.nun 269/b-4 maddesi hükmü gereğince borçluya gönderilen ihtarlı ödeme emri TBK.nun 315.maddesinde yazılı ihtar yerine geçer. Türk Borçlar Kanunun 315. maddesinde konut ve çatılı işyeri kiralarında temerrüt ihtarında verilecek süre 30 gün olarak öngörülmüştür. Davalı borçluya İstanbul 21. İcra Müdürlüğünün 2014/1284 E. sayılı takip dosyasından gönderilen temerrüt ihtarı yerine geçen ihtarlı örnek 13 no"lu ödeme emrinde yasal itiraz ve ödeme süresi gösterilmemiş olup yasal koşulları içermeyen temerrüt ihtarnamesi hukuki sonuç doğurmaz. Tahliye isteminin bu nedenle reddi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 09.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.