6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/698 Esas 2019/8322 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/698
Karar No: 2019/8322
Karar Tarihi: 14.05.2019

6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/698 Esas 2019/8322 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişi hakkında 6831 sayılı Kanuna Aykırılık suçundan açılan davada beraat kararı vermiş ancak sanığın eylemi 6831 sayılı Kanunun 95/1. maddesi kapsamında kabahat neviinden olup suç tarihi ile inceleme tarihi arasında zamanaşımı süresinin gerçekleştiği belirtilmemişti. Bu nedenle, yerel mahkeme kararı temyiz edildi. Yüksek Mahkeme, temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçmiş ve yapılan incelemede, fidanların hayatiyetini kaybetmediğinin belirtilmesi nedeniyle sanığın eyleminin kabahat neviinden olduğu ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle İdari Para Cezası verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Bu karar, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMUŞTUR. Söz konusu kanun maddeleri şunlardır: 6831 sayılı Kanunun 95/1. maddesi, 5326 sayılı Kanunun 20/2-c maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2017/698 E. , 2019/8322 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Mahallinde yapılan keşif sonucu orman bilirkişisi tarafından düzenlenen raporda fidanların hayatiyetini kaybetmediğinin belirtilmesi nedeniyle sanığın eylemi 6831 sayılı Kanun"un 95/1. maddesi kapsamında kabahat neviinden olup suç tarihi olan 30/01/2014 tarihi ile inceleme tarihi arasında 5326 sayılı Kanun"un 20/2-c maddesinde öngörülen zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5326 sayılı Kanunun 20. maddesi gereğince kabahatli hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 14/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.