Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/4405 Esas 2014/4823 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4405
Karar No: 2014/4823
Karar Tarihi: 03.11.2014

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/4405 Esas 2014/4823 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kasten yaralama suçundan 3 yıl 4 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Toplanan deliller sonucunda suçun sübutu kabul edilmiş, cezayı azaltıcı sebepler değerlendirilmiştir. Sanığın hakkındaki temyiz itirazları reddedilmiş ve verilen hükmün isabetsizlik nedeni bulunmamıştır.
Kararda, sanığın belirli haklarından yoksun bırakılma cezasının kanuni sonucu olarak velayet hakkından ve vesayet/kayyımlık hizmetlerinden yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, alt soyu olmayanlar yönünden cezanın infazına kadar devam edeceği belirtilerek alt soy ayrımı yapılmamıştır.
Düzeltme kararıyla TCK'nun 53. maddesinin birinci ve ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına karar verilmiştir. Bu kapsamda, sanık hakkında belirtilen haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılacaktır.
Kanun maddeleri:
TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62/1, 53/1, 63 ve 54/1.

1. Ceza Dairesi 2014/4405 E. , 2014/4823 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62/1, 53/1, 63 ve 54/1 maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle; Sanık hakkında hapis cezasının kanuni sonucu olarak "belirli haklardan yoksun bırakılma" hükmünün uygulanması sırasında, TCK’nın 53/1-c maddesi uyarınca, "velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun, sanığın sadece kendi alt soyu bakımından koşullu salıverme tarihine kadar süreceğine, alt soyu olmayanlar yönünden ise cezanın infazına kadar devam edeceğine karar verilmesi gerekirken; yazılı şekilde, alt soy ayrımı yapmadan belirtilen hakları kullanmaktan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verildiği görülmekle, CMUK’nın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının mahsus bölümünden TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısımların çıkartılarak, yerine "Sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarıyla, üçüncü fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 03/11/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.