Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1900 Esas 2020/3517 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1900
Karar No: 2020/3517

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1900 Esas 2020/3517 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2017/1900 E.  ,  2020/3517 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
    İLK DERECEMAHKEMESİ : İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, davacının müflis şirketten İstanbul 28. İcra Müdürlüğünün 2011/6703 Esas sayılı takip dosyası kapsamında toplam 195.009,98 TL alacağının iflas masasına kaydı taleplerinin iflas idaresince reddedildiğini, kararın doğru olmadığını ileri sürerek, 195.009,98 TL alacağın iflas masasına kayıt ve kabulünü talep ve dava etmiştir.
    Davalı iflas idaresi, davaya cevap vermemiştir.
    İlk derece mahkemesince, Yargıtay incelemesinden geçerek onanmak suretiyle kesinleşmiş olan İstanbul 14 . Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2008/252 Esas sayılı dosyasında kapsamında yapılmış tespitler ile davacı defter ve kayıtları ayrıca davalı müflis şirketce iflas öncesinde kısmen kabul edilmiş olan icra takibine konu alacak miktarı birarada değerlendirilerek, davanın kısmen kabulü ile 109.406,37 TL alacağın iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmiş, davalı vekilinin istinaf başvurusu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince, Yargıtay denetiminden geçmek suretiyle kesinleşen İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi dosyasından alınan bilirkişi raporu içeriğine itibar edilmesinde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı, mahkemece yapılan araştırmanın yeterli olduğu gerekçesiyle, esastan reddedilmiştir.
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 10.11.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.