Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/37251 Esas 2014/4225 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/37251
Karar No: 2014/4225
Karar Tarihi: 29.05.2014

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/37251 Esas 2014/4225 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, uyuşturucu madde ticareti yaptığı belirlenen sanığın mahkumiyetine karar verdi. Ancak, hükümde yer alan adli para cezası ve yargılama giderlerinin Türk Lirası olarak belirlenmesi, sanığın üzerinde ele geçirilen paraların müsaderesine ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve sanık hakkında 2918 sayılı Kanun'un 119. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması gerektiği belirlendi. Bu nedenle, hüküm düzeltildikten sonra onaylandı. Kanun maddeleri ise şöyle: 5083 sayılı Kanun'un 1. maddesi, Bakanlar Kurulu'nun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1.maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 5. ve 53. maddeleri, 5252 sayılı Kanun'un geçici 1. maddesi ve 2918 sayılı Kanun'un 119. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2010/37251 E. , 2014/4225 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, aşağıdakiler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Adli para cezasının ve yargılama giderlerinin; 5083 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulu"nun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Sanığın üzerinde ele geçirilen ancak uyuşturucu madde ticaretinden elde edildiğine ilişkin yeterli delil bulunmayan paraların iadesi yerine müsaderesine karar verilmesi,
3) 5237 sayılı TCK"nın 5. ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Kanun"un geçici 1. maddesi hükümleri gereğince, sanık hakkında 2918 sayılı Kanun"un 119. maddesinin uygulanmasına olanak bulunmadığı gözetilmeyerek, yazılı biçimde sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1) YTL olarak hükmolunan adli para cezası ve yargılama giderlerinin TL’ye dönüştürülmesi,
2) Sanığın üzerinde ele geçirilen paraların müsaderesine ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması,
3) Sanık hakkında 2918 sayılı Kanun"un 119. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.