Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/19253 Esas 2017/1863 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili; davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile gerçekleşen kazada desteğin öldüğünü açıklayıp desteğin eşi için 25.000,00 TL, desteğin çocukları için 15.000,00"er TL manevi tazminatın avans faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, toplanan delillere göre desteğin eşi için 15.000,00-TL, desteğin çocukları için 5.000,00"er TL manevi tazminatın olay tarihinden (davalılardan ...Sigorta A.Ş. Yönünden dava tarihinden itibaren işleyecek ticari temürrüt avans faizi ile birlikte tüm davacılar yönünden sorumluluğun 50.000,00-TL"yi aşmamak üzere) itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müşterek ve müteselsilen davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazası nedeni ile manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, takdir olunan manevi tazminatların düşük olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminatlara hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
2-Davacılar vekilince temerrüt faizi olarak avans faizi istenilmiş, mahkemece sigorta şirketi dışındaki davalı yönünden yasal faize hükmedilmiştir. Oysa zarara neden olan araç ticari araç olup ticari kullanım sırasında zarara neden olmuştur. Bu itibarla davada temerrüt faizi olarak avans faizine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde yasal faize hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 ve 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 23/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.