Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/1783 Esas 2014/4556 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/1783
Karar No: 2014/4556
Karar Tarihi: 10.03.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/1783 Esas 2014/4556 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi         2014/1783 E.  ,  2014/4556 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 4. Asliye Ticaret Mahkemesi
    TARİHİ : 07/11/2013
    NUMARASI : 2012/1033-2013/538

    Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -
    Dava; kredi sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili için girişilen icra takibine yönelik itirazın iptali ve icra inkar tazminatı istemine ilişkindir.
    Davalı vekili, müvekkilinin kredi sözleşmesinin asıl borçlusu değil, müteselsil kefili olduğunu, müvekkili hakkında mükerrer takip yapıldığını, asıl borçlu İ.. Bilgisayar Sistemleri Ltd. Şti."nin ve dolayısıyla müvekkilinin davacı bankaya hiçbir borcunun bulunmadığını, 818 sayılı Borçlar Kanununun 484. maddesi ile devam eden maddelerine uygun geçerli bir kefalet sözleşmesi bulunmadığını belirterek davanın reddi ile %20 tazminatın davacıdan tahsilini istemiştir.
    Mahkemece yapılan yargılama toplanan deliller, benimsenen bilirkişi kurulu raporuna göre, davalının sözleşmede imzası olmakla birlikte, imza yerinde kefalet limitinin gösterilmemesi nedeniyle kefalet sözleşmesinin geçerli olmayacağı, davacı bankanın davalı kefile karşı takip ve dava hakkının bulunmadığı gerekçeleri ile kanıtlanamayan davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
    Dava konusu çerçeve niteliğinde genel kredi sözleşmesi ve eki niteliğindeki Denizbank işletme Kart Taahhütnamesi 2008 tarihli olup somut olayda 818 sayılı BK"nun 484. maddesi hükmü ile 12.04.1944 tarih ve 14-13 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararının uygulanması gerekmektedir. Her ne kadar sözleşme ve taahhütnamede müteselsil kefil sıfatı ile imzaladığı bölümde kefalet limiti yazılı değilse de, genel kredi sözleşmesinde kredi limitinin 50,000 TL taahhütnamede ise kredi limitinin 10.000 TL olarak gösterildiği anlaşıldığından 12.04.1944 tarih ve 14-13 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince kefaletin geçerlilik koşullarının oluştuğunun kabulü gerekir. Mahkemece bu yönler gözetilmeksizin delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 10.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.