10. Ceza Dairesi Esas No: 2012/28322 Karar No: 2014/4778 Karar Tarihi: 18.06.2014
a Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2012/28322 Esas 2014/4778 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın uyuşturucu ticareti yapma suçundan verilen mahkûmiyet hükmünü onadı ancak sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen mahkûmiyet hükmünü bozdu. Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçuyla ilgili herhangi bir kesin veya yeterli kanıtın olmadığını belirtti ve sanığın bu suçtan beraat etmesi gerektiğini savundu. Kararda geçen kanun maddeleri ise CMUK’nın 321. maddesi oldu.
10. Ceza Dairesi 2012/28322 E. , 2014/4778 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi Suçlar : a) Uyuşturucu madde ticareti yapma b) Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet (her iki suç hakkında) b) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün bozulması
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : A) “Uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün incelenmesi: Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, B) “Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün incelenmesi: Sanık sübut bulan uyuşturucu madde ticareti yapmak suçunu gizlemek ve bu suçun cezasından kurtulmak için; uyuşturucu madde kullandığını belirttiği, sanığın uyuşturucu madde kullandığının teknik yöntemlerle saptanmadığı ve soyut ikrarı dışında, yüklenen suçu işlediğini somut bir olgu olarak ortaya koyan, her türlü şüpheden uzak, kesin ve yeterli herhangi bir kanıtın da bulunmadığının anlaşılması karşısında; uyuşturucu madde bulundurma suçundan beraatine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.