Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10635 Esas 2020/32 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin sanığın üzerine atılı hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik olarak sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
14.09.2015 tarihinde tefhim edilen hükme karşı bir haftalık yasal süre geçtikten sonra, 28.09.2015 tarihinde temyiz isteminde bulunan sanık ...’in temyiz talebinin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II-Cumhuriyet Savcısının sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın suç tarihinde katılana ait iş yerine girdiği ancak hiç bir eşya çalmadan olay yerinden ayrıldığı, mahkeme tarafından da bu şekilde kabul edilen olayda, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 35. maddesinde düzenlenen teşebbüs hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, tamamlanmış hırsızlık suçundan hüküm kurulması,
2-Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK’nun 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçuna ait olduğu ve 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının b bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nun 165. maddesinde tanımı yapılan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak ayrıca tekerrüre esas alınacak başka ilam olup olmadığı da değerlendirilerek sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 06/01/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.