Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/1595 Esas 2014/31203 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1595
Karar No: 2014/31203
Karar Tarihi: 24.12.2014

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/1595 Esas 2014/31203 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hırsızlık suçundan yargılanan sanığın dosyası incelenerek gereği düşünüldü. Temyiz edilen konulara bakıldığında sair itirazların yerinde olmadığı ancak bazı eksiklikler olduğu belirlendi. Sanığın cezası tamamlanana kadar haklarından yoksun bırakılması ve velayet hakkından kısıtlanması güvenlik tedbiri olarak sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünde koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceği vurgulandı. Sanığa yüklenen zorunlu müdafiilik ücretinin yargılama gideri olarak sanığa yükletilemeyeceği, bu ücretin avukatın görevlendirilmesinden kaynaklandığı ve bu nedenle yasal zorunluluk olduğu belirtildi. Bu sebeplerle hüküm bozuldu ve düzeltildikten sonra onanmasına karar verildi. Kanunlar; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2014/1595 E. , 2014/31203 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 53. Maddesinin 1. fıkrasının ‘a,b,c,d,e’ bentlerindeki haklardan yoksun bırakılmanın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen, velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin ise aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
2- Sanığa yargılama gideri olarak yükletilen zorunlu müdafiilik ücretinin, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca, mahkemesince Baroya yazı yazılarak, sanığı savunmak üzere bir avukatın görevlendirilmesinden kaynaklandığı ve yasal zorunluluğa dayanması nedeniyle, zorunlu müdafi için ödenen avukatlık ücretinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin nazara alınmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıklar aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan,
1-5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının ‘a,b,c,d,e’ 2-bentlerindeki haklardan yoksun bırakılmanın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde öngörülen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin ise aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanmasına,
2-Zorunlu müdafii için ödenen ücretin yargılama gideri olarak sanığa yükletilmesine ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılmasına; karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.