Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/7834 Esas 2014/9341 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Mersin 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/01/2013
NUMARASI : 2010/83-2013/6

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Kamulaştırma bedelinin tespiti ve tescili istemli açılan davada yapılan yargılama sonucunda mahkemece dava konusu taşınmazın da dahil olduğu bölgede kentsel yenileme amacıyla davacı idarenin de katıldığı 06.03.2008 tarihli ön protokol ve devamında 27.10.2010 tarihli ek protokol imzalandığı, bu protokol uyarınca Bakanlar Kurulunun kamulaştırma yetkisini TOKİ"ye verdiği, hukuken mevcut bu protokol gereği kamulaştırma yetkisinin davacı idareye ait olmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Geri çevirme kararı sonrası dosyaya gönderilen 12.02.2013 tarihli yazıda söz konusu protokolün davacı idare tarafından tek taraflı olarak iptaline karar verilmiş olduğunun belirtilmesi, Akdeniz Belediyesi Encümeni tarafından alınmış bulunan dava konusu taşınmazın kamulaştırılmasına ilişkin 31.01.2006 tarih ve 18 sayılı kararın iptaline yönelik herhangi bir karar bulunmadığının anlaşılması ve dava konusu taşınmazda acele kamulaştırma yetkisinin TOKİ Başkanlığına verilmesine ilişkin olarak 28157 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 16.12.2011 tarih ve 2011/2527 sayılı Bakanlar Kurulu kararının yürütmesinin durdurulmasına ilişkin Danıştay 6. Dairesinin 06.04.2012 tarih ve 2012/1343 esas sayılı kararı da gözetildiğinde, davacı iderenin almış olduğu ve hukuken geçerliliğini koruyan kamu yararı kararı gereğince Kamulaştırma Kanununun 8. ve 10. maddeleri doğrultusunda yargılamaya devam edilip davanın esası hakkında karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 29.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.