Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/196 Esas 2018/9872 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 06/03/2015
Suç :Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması
Hüküm : CMK 223/2-e maddesi uyarınca beraat

Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan sanığın beraatine ilişkin verilen hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Türk Ceza Kanunu"nun 177. maddesinde tanımlanan suçun ve taksirle yaralama suçunun oluştuğu, hayvanı serbest bırakma suçunun tehlike suçu olduğu için sanığın sahibi olduğu köpeğin mağduru yaralamış olması nedeniyle zararın gerçekleştiği, zarar suçu olan taksirle yaralama suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiği hallerde, ayrıca tehlike suçu olan Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan cezalandırılma imkanı bulunmamakta ise de, herhangi bir nedenle zarar suçundan cezalandırılabilme imkanının ortadan kalktığı durumlarda, tehlike suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği,
Somut olayda, taksirle yaralama suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle açılan davanın, TCK"nın 73/4 maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesi karşısında, sanık hakkında Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan işlem yapılması gerektiği, 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete" de yayınlanan 6763 sayılı Kanunun 11. maddesi ile TCK"nın 75. maddesinin 1. fıkrasında yapılan değişik ile TCK"nın 177 maddesinin önödeme kapsamına alındığı anlaşılmakla, öncelikle sanık hakkında önödeme prosedürü işletilerek sonucuna göre sanık hakkında hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.