Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/5137 Esas 2017/2407 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :. İş Mahkemesi


Dava, menfi tespit ve asgari işçilik oranının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrası davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi.... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Mahkemece davalı Kurum lehine 16.201,00 TL vekalet ücretine hükmedilmiş ise de, davacının 237.172,59 TL borçlu olduğunun tespitine dair hüküm kurulmak suretiyle, bu miktar üzerinden vekalet ücreti hesaplaması yapıldığında, davalı Kurum lehine 19.430,36 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı;, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki düzenleme gereği, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hükmün davalı lehine vekalet ücretine ilişkin kısmı olan 7. paragrafındaki “16201,00” ibaresinin silinerek yerine “19.430,36” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.