Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/18912 Esas 2017/2411 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, Tarım Bağ-Kur sigortalılığın iptali ile yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrası davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece uyulan bozma ilamı sonrası, davacının söz konusu dönemlerde gelirinin bir kişinin yaşamını idame ettirmesine yetecek düzeyde olmadığı gerekçesiyle belirtilen şekilde karar verilmiş ve 01.10.2008 tarihine kadarki Tarım Bağkur sigortalılık iptal kararı yerinde görülmüş ise de, 01.10.2008 tarihi sonrasına ilişkin hükmü eksik araştırma ve incelemeye dayalıdır.
01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın “Sigortalı Sayılmayanlar” başlığını taşıyan 6. maddesinin (ı) bendinin “Kamu idarelerinde ve Kanunun ek 5 inci maddesi kapsamında sayılanlar hariç olmak üzere, tarım işlerinde veya orman işlerinde hizmet akdiyle süreksiz işlerde çalışanlar ile tarımda kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlardan; tarımsal faaliyette bulunan ve yıllık tarımsal faaliyet gelirlerinden, bu faaliyete ilişkin masraflar düşüldükten sonra kalan tutarın aylık ortalamasının, bu Kanunda tanımlanan prime esas günlük kazanç alt sınırının otuz katından az olduğunu (Değişik ibare:13.02.2011-6111 S.K./25.mad) belgeleyenler ile 65 yaşını dolduranlardan talepte bulunanlar, … 4 üncü ve 5 inci maddelere göre sigortalı sayılmaz.” hükmü gözetilerek, davacının tarımsal faaliyetten elde ettiği gelir belirlenerek, 5510 sayılı Yasanın 82. maddesi uyarınca Türkiye Ziraat Odalar Birliğinden ihtilaflı dönemde sahip olduğu taşınmaz miktarı ve niteliğine göre bu taşınmazlarda bulunulan tarımsal faaliyete ilişkin masraflar düşüldükten sonra kalan gelirin aylık ortalamasının 01.10.2008 sonrası prime esas günlük kazanç alt sınırının 2008 yılı için 15, 2009 yılı için 16 katından az olup olmadığı sorularak, davacının 5510 sayılı Yasanın 6/1-ı bendi kapsamına girip girmediği belirlenmeli,
belirtilen yasa kapsamında kaldığı tespit edildiği takdirde şimdiki gibi karar verilmeli, aksi durumda ise tahsis şartları yeniden irdelenip sonucuna göre hüküm kurulması gerekmektedir.
Mahkemenin, yukarıda açıklanan esaslar doğrultusunda araştırma yaparak elde edilecek sonuca göre karar vermesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı vekilinin temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 21.03.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.