11. Ceza Dairesi Esas No: 2018/3682 Karar No: 2020/2133 Karar Tarihi: 04.03.2020
Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3682 Esas 2020/2133 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2018/3682 E. , 2020/2133 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgede sahtecilik HÜKÜM : Mahkumiyet
1- Sanık ...’in beraat eden sanık ... ile birlikte katılan ...’ya çek vermek suretiyle sahte belge kullandıkları iddiasıyla açılan kamu davasında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından, suça konu çek aslının duruşmada incelenerek, özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığının ve Türk Ticaret Kanunu’nda öngörülen zorunlu unsurları taşıyıp taşımadığının belirlenmesi; sanığın ...’ya olan borcunu kabul etmesi ancak suça konu çekle ilişkisi olmadığını beraat eden sanık ...’nin çekin kendisine kargo ile gönderildiğini ve çeki cirolayarak katılana verdiğini savunması karşısında çekin ön ve arka yüzündeki imza ve yazıların aidiyetiyle ilgili herhangi bir araştırma yapılmamış olduğundan gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için çekin ön ve arka yüzündeki imza ve yazıların sanığa ait olup olmadığının belirlenmesi bakımından Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Fizik İhtisas Dairesinden bilirkişi raporu aldırılması, ayrıca dosya içeriğinden sanık ... ve beraat eden sanık ...’nin birlikte işlediği başka resmi belgede sahtecilik dosyalarının bulunduğu anlaşıldığından, bu dosyaların yeniden getirtilip incelenerek sanığın beraat eden sanık ...’nin geçmişe dayanan bu tür ilişkileri de değerlendirilerek Sabrinin sanığa suç isnat etme ihtimalide değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik araştırma ve yetersiz inceleme ile hüküm kurulması, 2- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.