Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/11838 Esas 2016/20714 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;

Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın 10/03/2015 tarihli dilekçesi ile bildirmiş olduğu cezanın onaylanması yönündeki talebi, bu tarih itibariyle gerçekleşmiş bir temyiz isteği bulunmadığından temyiz isteğinden vazgeçme niteliğinde olmayıp, yasa yolu başvurusundan feragat niteliğinde olduğu ve bu talebin 5271 sayılı CMK"nin 266. maddesinin açık hükmü uyarınca sanık müdafiinin 12/03/2015 tarihli dilekçe ile süresinde yaptığı temyiz başvurusu üzerine temyiz incelemesi yapılmasına engel oluşturmayacağı anlaşıldığından, sanık müdafii ile katılanın temyizleri yönenden yapılan incelemede;
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet etmek ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarından kurulan hükümlere karşı katılanın temyiz isteminin incelenmesine;
Katılanın 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarından açılan kamu davasına katılma ve bu suçlardan kurulan hükümleri temyize yetkisi bulunmadığından bu hükümlere yönelik temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE;
2) Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet etmek suçundan dolayı verilen mahkumiyet ( hükmün açıklanmasının geri bırakılması ) hükmünün incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesine göre yapılan itiraz üzerine, merciince itirazın reddine karar verilmek suretiyle kesinleşen hükümle ilgili olarak temyiz incelemesi yapılması mümkün bulunmadığından, dosya hakkında karar vermeye yer olmadığına, incelenmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
3) Sanık hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan dolayı verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafii ve katılanın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 15.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.