Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2020/2021 Esas 2020/2562 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2021
Karar No: 2020/2562
Karar Tarihi: 11.03.2020

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2020/2021 Esas 2020/2562 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafından istinaf yoluna başvurulan ve İcra Hukuk Mahkemesi'nin ilk kararının kabul edildiği davada, istinaf başvurusunun reddedildiği ve son kararın temyiz edildiği belirtiliyor. İlk derece mahkemesi kararının kesin nitelikte olduğu ve istinaf isteminin reddinin doğru olduğu ifade ediliyor. Temyiz itirazlarının reddine karar verilerek son kararın onanması gerektiği belirtiliyor. Kararda, kanun maddeleri olarak 2004 sayılı İİK'nun 363/1, m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 ve 5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi gösterilmekte ve İİK'nun 365/3. maddesi gereği istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayıldığı açıklanmaktadır. Ayrıca, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri de belirtiliyor.

12. Hukuk Dairesi 2020/2021 E. , 2020/2562 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davalı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Somut olayda, davacının icra mahkemesine başvurduğu, ... 12. İcra Hukuk Mahkemesi"nin 17/09/2019 tarih ve 2018/891 E.-2019/950 K. sayılı kararı ile talebin kabulüne karar verildiği, davalı tarafından, talebin kabulüne dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nin 04/12/2019 tarih ve 2019/2456 E.-2019/2129 K. sayılı kararı ile istinaf başvurusunun İİK’nun 365/3. maddesi gereği reddedildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
02/03/2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun"un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK"nun 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır.
İlk derece mahkemesince verilen karar konu itibariyle kesin nitelikte olduğundan, İİK’nun 365/3. maddesi gereğince istinaf isteminin reddi kararı doğru olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK"nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK"nun 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 54,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 11/03/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.