Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/742 Esas 2016/4487 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/742
Karar No: 2016/4487
Karar Tarihi: 31.03.2016

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/742 Esas 2016/4487 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum olmuş. Ancak temyiz edilerek incelendiğinde, hüküm verirken bazı kanun maddelerine uyulmadığı tespit edilmiş. İlk olarak, zorunlu müdafii bulundurulmadan hüküm kurulmuş. Ayrıca, suçların ayrı ayrı değerlendirilmesi gerekirken, tek suç olarak değerlendirilmiş. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143, 116/2 ve 116/2-4 maddeleri, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve hırsızlık suçlarına ilişkin ceza hükümlerini içerir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3 ve 226. maddeleri, zorunlu müdafii bulundurma ve ek savunma hakkı verme konularını düzenler.

17. Ceza Dairesi 2016/742 E. , 2016/4487 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-İddianamede sanığın 09.09.2015 tarihli hırsızlık eylemi yönünden 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açılması karşısında anılan kanun maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına göre, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii bulundurulmadan hüküm kurulması suretiyle anılan Yasa"nın 188/1. ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması,
2-İddianamede sanık için hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 142/2-h, 143 ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan 5237 sayılı TCK"nın 116/2 ve 116/2-4. maddelerinin ayrı ayrı uygulanmasının istenmesine karşın, yapılan yargılama sonucunda eylemlerin teselsül halinde işlendiği kabul edilerek tek hırsızlık ve tek işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulurken, 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, 5237 sayılı Yasa"nın 43/1. maddesiyle uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ..."un temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 31.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.