Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5375 Esas 2018/16821 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5375
Karar No: 2018/16821
Karar Tarihi: 24.12.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5375 Esas 2018/16821 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilen bir hükümlünün temyiz başvurusunun incelenmesinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun önceki kararları göz önüne alınarak, farklı suçların ayrı ayrı uygulanarak cezaların belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 141. ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK'nın 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu açıklanmıştır. Hükümlü, müştekiye yönelik eylemi için mala zarar verme suçu, müştekilerin yanı sıra İlhami Gencer'e yönelik eylemleri için ise konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını da işlediği tespit edilmiştir. Bu nedenle, her suç için ayrı uygulama yapılması gerektiğine karar verilmiş ve hükümlerin bu nedenle bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak da 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. ve 142. maddeleri ile 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1. maddesi belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2018/5375 E. , 2018/16821 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLÜ : ...
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece hükümlü hakkında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Her ne kadar 09/09/2014 tarihli önceki hükümde direnilerek mahkumiyet kararı verilmiş ise de; hükümlünün bozma ilamına karşı diyeceklerinin tespiti için hükümlü dinlenerek bozma kararımız doğrultusunda yeni işlem tesis ettiği, bu durumun Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun istikrar bulmuş içtihatları uyarınca (Örneğin, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 25/10/2016 gün, 2015/783 Esas ve 2016/377 Karar sayılı kararı) yeni hüküm mahiyetinde olduğu anlaşılmakla, dosyanın Dairemizce yapılan incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08/07/2008 tarih, 2008/1-128 Esas ve 2008/186 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek,5237 sayılı Yasa"nın 141. ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; hükümlünün, müşteki ..."e yönelik eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, aynı Yasa"nın 116/1, 119/1-c, 151/1. maddesi; müştekiler ... ile İlhami Gencer"e yönelik eyleminin ise 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 35. maddesine uyan hırsızlığın yanı sıra, aynı Yasa"nın 116/1 ve 151/1. maddesine uyan konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğunun anlaşılması karşısında; 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK’nın ilgili maddeleri uyarınca denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, (müşteki ..."e yönelik eylemde mala zarar verme suçu için, müştekiler ... ile İlhami Gencer"e yönelik eylemlerde konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları için uzlaşma hükümleri de dikkate alınarak) sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Yasanın belirlenmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 24.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.