Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/4538 Esas 2018/16902 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4538
Karar No: 2018/16902
Karar Tarihi: 25.12.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/4538 Esas 2018/16902 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz edilmesi sonucunda Yargıtay 17. Ceza Dairesi, lehe bozma kararı ile kararı temyiz etmeyen sanık için CMUK'un 325. maddesi uyarınca sirayetine karar verildiğini belirtmiştir. Bu nedenle, mahkeme sanık hakkında CMUK'un 325. maddesi kapsamında hüküm kurmuştur. Ancak, yüzüne karşı açıklanan hükümde 5271 sayılı CMK'nın 263. maddesine uygun olarak yasa yolu bildiriminde bulunulmamıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz süresi tefhimle başlamamıştır. Sonuç olarak, mahkeme sanıkın temyiz nedenlerini yerinde bulmamış ve kararını oy birliğiyle onamıştır. Kanun maddeleri olarak, CMUK'un 325. maddesi ile CMK'nın 263. maddesi belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2018/4538 E. , 2018/16902 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 2015/23715 Esas ve 2017/14055 Karar sayılı ilamında, lehe bozma kararının, kararı temyiz etmeyen sanık "a CMUK"nun 325. maddesi uyarınca sirayetine karar verildiği göz önüne alındığında , mahkemesince anılan sanık hakkında CMUK"nun 325. maddesi kapsamında hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Sanık ..."ın yüzüne karşı açıklanan hükümde 5271 sayılı CMK"nın 263. maddesine uygun olarak yasa yolu bildiriminde bulunulmaması nedeniyle temyiz süresinin tefhimle başlamayacağı, öğrenmekle süresinde olduğunun kabulüyle yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.