17. Ceza Dairesi Esas No: 2016/15532 Karar No: 2018/16907 Karar Tarihi: 25.12.2018
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/15532 Esas 2018/16907 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından dava açılmıştır. Mahkeme sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan ceza vermiştir fakat Yargıtay bozma ilamı sonrasında sanığın cezalandırılması için kullanılacak kanun maddesinin değişmesi gerektiği belirtilmiştir. T.C. Anayasa Mahkemesinin vermiş olduğu iptal kararlarına göre bu kararın infaz aşamasında da gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Mahkeme, sanığın müdafinin temyiz nedenlerinin yerinde görülmemesi sebebiyle hükümlerin onanmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK’nın 116/2 maddesi, aynı Yasa’nın 116/2. maddesi, 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesi, TCK\"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi.
17. Ceza Dairesi 2016/15532 E. , 2018/16907 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Sanık hakkında iddianamede sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nın 116/2 maddesi belirtilerek iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan dava açıldığı,Yargıtay bozma ilamı öncesi mahkemece verilen 14.04.2015 tarihli kararda iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken 116/2 maddesi belirtilerek ceza verildiği, bu karar sonrası 08.07.2015 tarihli Yargıtay bozma ilamında ise” iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun geceleyin işlendiğinin kabul edilmiş olması ve ceza miktarının doğru uygulanmış olması karşısında; sanığın 5237 sayılı TCK"nın 116/2-4. maddesi yerine aynı Yasa’nın 116/2. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş," şeklinde karar verildiği, her ne kadar dava açıldığından beri sanığa 116/4 maddesinden 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı tanınmadan hüküm kurulmuşsa da bozma ilamı sonrasında sanığa Yargıtay ilamı okunarak sonrasında savunması alındığından tebliğnamede bu hususta bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir. T.C. Anayasa Mahkemesinin hükümlerden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.