Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/3523 Esas 2007/568 Karar Sayılı İlamı

Davacı,  sigortalık başlangıç tarihi 11.9.1975 olduğunun ve çalışmaların tesbitine 18.9.2000 tarihi itibariyle emekli olacağının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.                    
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere  göre davalı kurumun  ve  davacının aşağıdaki  bendin kapsamı dışında kalan diğer  temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, farklı bir sicil numarası ve farklı kimlik bilgileri ile Kuruma bildirilen 11.9.1975-7.1.1976 tarihleri arasındaki çalışmaların kendisine ait olduğunun ve tahsis  talep tarihi olan 18.9.2000 tarihinden itibaren  yaşlılık aylığına hak kazandığının tesbitine karar  verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, farklı sicil numarası ve kimlik bilgileriyle bildirilen 11.9.1975-7.1.1976 tarihleri arasındaki çalışmaların davacıya ait olduğunun tespitine ilişkin verilen  karar yerinde ise de,  şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği tartışılmadan ve gerekçesi gösterilmeden yaşlılık aylığı talebinin reddine dair verilen karar doğru görülmemiştir.
Kurum ile davacı arasındaki dava  konusu uyuşmazlığın sosyal güvenlikle ilgili mevzuat doğrultusunda  sonuca bağlanması ve böylece ileride aynı konuda çıkabilecek bir çekişmenin de önüne geçilmesi gerektiği dikkate alınarak davacının yaşlılık aylığı talebi konusunda da yasal  koşulların oluşup oluşmadığı yöntemince araştırılarak sonucuna göre bir karar vermek  gerekir. Bu nedenle  Mahkemece davacının yaşlılık aylığının  geçmişe dönük olarak bağlanmasına karar verilmesi ile ilgili talebinin incelenmeksizin ve gerekçe gösterilmeksizin reddine karar  verilmesi  usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının  bu yöne ilişkin   temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 25.01.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.