Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2706 Esas 2018/16969 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2706
Karar No: 2018/16969
Karar Tarihi: 26.12.2018

Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2706 Esas 2018/16969 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, temyiz süresi belirtilirken yanıltıcı bir ifade kullanılmış ve gerekçeli karar usulüne uygun şekilde tebliğ edilmemiştir. Hak yoksunlukları uygulanmamasına karar verilse de, hapis cezasının kanuni sonucu olarak infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme kararı, sanığın temyiz başvurusunun reddiyle onanmıştır. Kanun maddeleri olarak; Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 40/2, 5271 sayılı CMK'nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi gösterilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2017/2706 E. , 2018/16969 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddelerine göre; mahkeme kararlarında ilgili kişilerin hangi kanun yolları ve mercilere başvuracağını, sürelerini ve şeklini kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerekir. Sanığın yüzüne karşı verilen kararda “Tefhim-tebliğ tarihinden itibaren 7 gün içerisinde” denilmek suretiyle, hükmün temyiz süresinin ne zaman işlemeye başlayacağı konusunda yanıltıldığı ve yine gerekçeli kararın cezaevinde olan sanığa 5271 sayılı CMK"nın 35/son maddesi uyarınca kendisine okunup anlatılmadan tebliğ edilmesi nedeniyle usulüne uygun olmadığı ve bu nedenle sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunlukları uygulanmasına karar verilmemiş ise de, bu hususun hapis cezası ile mahkûmiyetin kanuni sonucu olup infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’nın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 26/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.