Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1005 Esas 2020/1739 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1005
Karar No: 2020/1739
Karar Tarihi: 11.03.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1005 Esas 2020/1739 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı şirket ile hizmet alım sözleşmesi yapmış ve sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan işçinin müvekkili aleyhine açtığı dava sonucunda yapılması gereken ödeme davacı tarafından yapılmıştır. Davacı, ödediği bedelin davalı tarafından talep edilmesi gerektiğini ve davanın kabul edilmesini talep etmiştir. Davalı ise işçinin ücretlerinden kendisini sorumlu tutulamayacağını iddia ederek davanın reddini istemiştir. Mahkeme davacının talebini kabul etmiş ve davalının ödemekle yükümlü olduğuna karar vermiştir. Davalı vekili kararı temyiz etmiştir ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise herhangi bir belirtilmemiş.

23. Hukuk Dairesi 2019/1005 E. , 2020/1739 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili ile davalı şirket aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalının sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili işçinin ücretlerinden kendisinin sorumlu tutulamayacağını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında SGK kayıtlarına göre davalı bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 11.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.