Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/9430 Esas 2014/7196 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek. Av. ... ile davalı vek. Av. ...l"ın gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında 26.03.2007 tarihinde bayilik sözleşmesi imzalandığını, davalının bu sözlemeye ek olarak imzaladığı taahhütname uyarınca yıllık 700 m³ beyaz ürün 5 ton madeni yağ satmayı taahhüt ettiğini, ancak davalının taahhütlerini yerine getirmeyerek, müvekkilinin zararına sebebiyet verdiğini, davalı ile imza altına alınan taahhütname ile yıl esasına dayalı satış miktarına ilişkin bayilik sözleşmesi süresince satışı yapılmayan eksik beher m³ beyaz ürün için her yıl eksik alınan ürün bedelinin son cari hesap üzerinden hesaplanacak tutarın %5"i oranında müvekkilin satılamayan üründen dolayı mahrum kaldığı, kârı cezai şart olarak ödemeyi kabul ve taahhüt ettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla kâr mahrumiyetinden doğan 20.000 TL"nin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile müvekkili arasındaki hukuki ilişkinin 26.03.2007 tarihinde kurulduğunu, sözleşmenin 26.03.2012 tarihinde sona ereceğini, yıllık tonaj taahhütlerini müvekkilinin hiçbir zaman yerine getirmediğini, beş yıl bayilik ilişkisinin devam etmesinin cezai şarttan vazgeçildiği anlamına geldiğini bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, taraflar arasında beş yıl süreli akaryakıt bayilik sözleşmesi ile ona ek ve tamamlayıcı olarak 28.03.2007 tarihli taahhütname imzalandığı, taahhütname uyarınca davalının asgari alım taahhüdünde bulunduğu eksik alınan ürün için taahhütname uyarınca cezai şartın her zaman veya her yıl için yıl sonunda talep edebileceğinin kararlaştırıldığı, davalı bayiinin ilk günden itibaren taahhüt ettiği ürün miktarını hiçbir zaman satın almadığı halde davacı şirketin bayiisi olan davalıya sözleşmenin 5 yıllık süresinin bitimine 2 ay kalana kadar cezai şart konusunda bir ihtarname göndermediği gibi herhangi bir talepte de bulunmadığı, 5 yıl süreli bir sözleşme hükmünün, ilk aydan itibaren uygulanmadığı 4 yıl 10 ay gibi bir süre askıya alındığı, sözleşme süresinin son iki ayı içinde uygulanmasının istenmesinin TMK"nun 2. maddesinde düzenlenmiş olan objektif iyiniyet ve dürüstlük kuralına uygun düşmediği, bayilik ilişkisi sanki o madde hiç yokmuş gibi devam ettirildiği ve sözleşme süresince hiç gündeme getirilmediği, bu durumun TBK"nun 179/2 maddesine göre cezai şarttan feragat anlamına geldiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hükmü davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı yararına takdir olunan 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 14.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.