14. Ceza Dairesi Esas No: 2013/6001 Karar No: 2015/6618 Karar Tarihi: 20.05.2015
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/6001 Esas 2015/6618 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar bir kadını rahatsız ettiği gerekçesiyle mağduru araca bindirip, daha sonra araçtan indirdikten sonra basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralayarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlemişlerdir. Mahkeme, sanıkların eylemlerinin kasten yaralama suçundan da düşülmek suretiyle 5237 sayılı TCK'nın 109/2,3-b madde ve fıkralarına uyan suçu oluşturduğuna ve suçun \"cebir\" unsuru taşıdığına karar vererek, sanık hakkında mahkumiyet kararı vermiştir. Kararın gerekçesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kanun maddeleri TCK'nın 109/2,3-b madde ve fıkralarıdır.
14. Ceza Dairesi 2013/6001 E. , 2015/6618 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama HÜKÜM : Sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyetine, diğer atılı suçtan açılan kamu davasının şikâyetten vazgeçme nedeniyle düşmesine
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Oluşa uygun kabule göre, olay gecesi sanık ..."nin haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin açıklanması geri bırakılan ..."la beraber arkadaşları olan sanık sanık ..."nin eşini rahatsız ettiği gerekçesiyle; iştirak halinde mağduru araca bindirdikleri ve gerek araç içerisinde gerekse araçtan indirdikten sonra mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladıkları olayda, sanıkların kasten yaralama eylemlerinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru olan "cebir" niteliğinde olduğu ve sanıkların eylemlerinin bütün halinde 5237 sayılı TCK.nın 109/2,3-b madde ve fıkralarına uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, ayrıca kasten yaralama suçundan da düşme kararı verilmesi, Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.