2. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/19077 Karar No: 2016/11339
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/19077 Esas 2016/11339 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2015/19077 E. , 2016/11339 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Taraflar arasında görülen boşanma ve ziynet alacağı davalarının yapılan muhakemesi sonucunda kadın tanığı...’in beyanına istinaden davadan sonra tarafların biraraya geldiklerinden bahisle boşanma davasının reddine karar verilmiştir. Davacı dava dilekçesinde, 2013 yılından bu yana ayrı yaşadıklarını beyan etmiş, davalı erkekte cevap dilekçesiyle 2013 yılından bu yana ayrı olduklarını kabul etmiş ve herhangi bir delile de dayanmamıştır. Mahkemece davacı tanığı...’in 2014 yılı Eylül ayında davalının evi terk ettiği beyanına istinaden, boşanma davasından sonra tarafların biraraya geldiklerinden bahisle kadının boşanma davasının reddine karar verilmiştir. Oysa ki, affın kabul edilebilmesi için kayıtsız şartsız bir irade beyanının mevcut olması, ya da en azından affı gösterir fiili bir tutum ve davranışın gerçekleşmiş olması gerekmekte olup, ayrıca af olgusunu iddia edenin bunu somut delillerle kanıtlaması gerekir. Kaldı ki, tanığın bu beyanı affın kabulü için yeterli olarak da kabul edilemeyeceği gibi, taraf beyanları ile de çelişkilidir. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davalının sadakatsiz davranışlar içerisine girdiği ve kadına ağır küfürler ettiği anlaşılmaktadır. O halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 08.06.2016 (Çrş.)