Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/900 Esas 2014/2858 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/900
Karar No: 2014/2858
Karar Tarihi: 21.04.2014

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/900 Esas 2014/2858 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kenevir ekmenin suç olduğu gerekçesiyle sanığın mahkum edildiğini açıklamıştır. Bozmaya uyulduğu ve yargılamanın kanuna uygun olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesi gereğince, sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar sürecek bir yoksunluk kararı verilmesi gerektiği ancak altsoy dışındakiler yönünden yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanana kadar devam etmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüştür. TCK'nin 53. maddesindeki uygulama ile ilgili bölüm hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine \"Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri, TCK'nın 53. maddesi olarak belirtilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2013/900 E. , 2014/2858 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : . Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
... Adli Emaneti"nin 2006/297 sırasında kayıtlı kenevirlerin müsaderesi konusunda ayrıca karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilen dışındaki yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoy dışındakiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden böyle bir ayrım yapılmaksızın tüm kişiler açısından koşullu salıverme tarihine kadar sürmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.