Resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/26822 Esas 2014/9664 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/26822
Karar No: 2014/9664
Karar Tarihi: 20.05.2014

Resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/26822 Esas 2014/9664 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verdi. Yapılan yargılama sonucunda toplanan delillerin suçu sübut ettiği ve cezayı azaltıcı sebeplerin de dikkate alındığı belirtildi. Temyiz itirazları reddedildi ve hüküm istem gibi onaylandı.
Ancak, sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet kararı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ve Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un ilgili maddeleri nedeniyle bozuldu. 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı sanık yararına lehe olan yasa olarak belirtildi ve zamanaşımı sürecinin tamamlandığı tarihten itibaren mahkeme karakları incelendiğinde bu unsura uygun şekilde karar verilmediği tespit edildi. Bu nedenle hüküm bozuldu ve davada zamanaşımı nedeniyle düşürüldü.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri
- 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 321. maddesi
- 5271 sayılı Ceza M

11. Ceza Dairesi 2012/26822 E. , 2014/9664 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-Sanık hakkında “resmi belgede sahtecilik” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller karar yerinde incelenip yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri uyarınca mahkemece 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime imkân verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasa belirlenerek sonucuna göre karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında “dolandırıcılık” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen "dolandırıcılık" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, 30.07.2004 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde verilen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK.nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 20.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.