Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/36727 Esas 2015/5449 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, kasten yaralama

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık ...’ın diğer sanık ... ile karşılıklı yumruklaşmaları suretiyle birbirlerini yaralamaları şeklinde gerçekleşen olayda, sanık ... yönünden meşru savunma halinin söz konusu olmadığı gözetilmeden sanığın atılı kasten yaralama suçundan mahkumiyeti ve cezasından tahrik nedeni ile 5237 sayılı TCK"nın 29. maddesi ile indirim yapılması yerine, hatalı değerlendirme ile koşulları bulunmayan 5237 sayılı TCK"nın 25/1. maddesi uyarınca sanığa ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre de; 5237 ayılı TCK"nın 25/1.maddesinde düzenlenen meşru savunmanın bir hukuka uygunluk nedeni olduğu bir hukuka uygunluk nedeni olduğu ve 5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca yüklenen suçun sanık tarafından işlenmesine rağmen, olayda hukuka uygunluk nedeninin bulunması halinde beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2-Kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımları düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 50/1-f. maddesine göre, sanık hakkında ""mahkum olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle ve gönüllü olmak koşuluyla kamuya yararlı bir işte çalıştırılmaya"" şeklinde tedbire çevrilebileceği belirtildiği halde, sanık...’ya gönüllü olup olmadığı sorulmadan kasten yaralama suçundan kurulan hükümde yazılı şekilde uygulama yapılması,
Kabule göre de; sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50/1-f maddesi gereğince “gönüllü olmak koşuluyla” kamuya yararlı bir işte çalıştırılma tedbirine çevrilmesi gerekirken infazı sınırlar şekilde; "büro hizmetinde" çalıştırılmasına hükmedilmesi,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı ve hakaret suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı ve kasten yaralama suçu nedeni ile de dosyaya yansıyan bir zararın bulunmadığı gözetilmeden, suç tarihi itibari ile kasıtlı bir suçtan engel sabıkası bulunmayan sanık ...’nın “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurulup yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat” ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken “zarar karşılanmadı” şeklindeki gerekçe ile 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ...’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 16/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.