Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/11245 Esas 2007/9217 Karar Sayılı İlamı

Davacı, meslek hastalığı sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi                                   
Dava, davacının meslek hastalığı sonucu oluşan %16 oranındaki maluliyeti nedeniyle uğradığı manevi zararın giderilmesine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacı sigortalının maluliyet oranının Z.U.M.G.Hastalıkları Hastanesi raporuna göre %16 bozma sonrası alınan SSK Yüksek Sağlık Kurulunun 16.5.2006 tarihli raporuna göre %0, Adli Tıp 3. İhtisas Kurulunun 22.1.2007 tarihli raporuna görede %16 olarak belirlendiği mahkemece %16 maluliyet nedeniyle davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır. YSK raporu ile Adlı Tıp 3. İhtisas Kurulu arasında oluşan çelişkinin Adli Tıp Genel Kurulundan rapor alınarak giderilmesi gerekirken noksan inceleme ile sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Yargıtayın ve Dairenin yerleşik uygulamaları bu yöndedir. (YİB Büyük Genel Kurulunun 28.6.1976/6-4, 21 HD 2006/3259 E, 2006/827 K. 18.9.2006 günlü kararı)
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 5.6.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.