9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/5802 Karar No: 2021/445 Karar Tarihi: 02.02.2021
Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5802 Esas 2021/445 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2020/5802 E. , 2021/445 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Tefecilik Hüküm : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: TC Maliye Bakanlığı Vergi Denetim Kurulu İzmir Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı"nın düzenlediği 02.05.2014 tarihli vergi tekniği ile inceleme raporuna göre sanığın 2009 yılında POS cihazlarını kullanarak kredi kartı sahiplerine faiz veya komisyon karşılığında ödünç para verme işlemleri yaparak faiz/komisyon geliri elde ettiğinin tespit edilmesi, vergi müfettişince dinlenip mahkemece bu ifadesi okunan Engin Hasgören"in sanığın işyerindeki POS cihazlarından çekim yaparak bankalara olan borcunu ödediğini, sanığın o dönemde yaklaşık %10 gibi bir faiz oranında komisyon alarak nakit olarak para verdiğini beyan etmesi, aynı şekilde vergi müfettişine verdiği ifadesi okunan ..."ün kredi kartı borçlarımı ödeyemediği için sanıktan yaklaşık %4 komisyon karşılığında taksit atlatma işlemi yaptırdığını beyan etmeleri, sanığın POS cihazında kredi kartlarıyla işlem yaptığı tespit edilen ve kovuşturmada dinlenen tanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..."ın kredi kartı borçlarını ödemeyince kredi kartı borçlarını ödeyememeleri nedeniyle belirli bir komisyon karşılığında kredi kartları borçlarının ödendiği, taksitlendirildiği veya ötelendiği beyanları ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın kazanç elde etmek amacıyla birden fazla kişiye ödünç para vermek suretiyle zincirleme tefecilik suçunu işlediğinin sübuta erdiği nazara alınarak mahkumiyeti yerine, dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, Kabule göre de; Suçun unsurlarının oluşmaması gerekçesiyle beraat kararı verilirken yasa maddesinin hatalı olarak CMK m. 222/2-a yerine 223/2-c olarak gösterilmesi; Kanuna aykırı, Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan
5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 02/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.