Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8403 Esas 2020/1757 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8403
Karar No: 2020/1757
Karar Tarihi: 12.03.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8403 Esas 2020/1757 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Şikayetçi avukat, alacaklı olan şirketin sıra cetvelinin hatalı olduğunu ve müvekkilinin avukatlık ücretinin rüçhanlı alacak olduğunu ancak cetvelde buna yer verilmediğini ileri sürerek, sıra cetvelinin iptali ve alacağının 1. sıraya alınmasını talep etmiştir. Ancak mahkeme, avukatlık ücretinin alacaklı olduğu dosya takip masraflarına dahil edildiği gerekçesiyle şikayeti reddetmiştir. Temyiz eden vekilin itirazları reddedilerek, mahkeme kararı onanmıştır.
Kanun Maddeleri: Avukatlık Yasası'nın 166/2 maddesi. İİK'nun 366. maddesi.
23. Hukuk Dairesi         2016/8403 E.  ,  2020/1757 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki sıra cetveline şikayetin yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı şikayetin reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde şikayetçi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    -K A R A R-
    Şikayetçi vekili, şikayet olunanın alacaklı olduğu Ankara 7. İcra Müdürlüğünün 2010/2889 E. sayılı takip dosyasında düzenlenen sıra cetvelinin hatalı olduğunu, sıra cetvelinin müvekkilinin avukatlık ücret sözleşmesinden kaynaklanan alacağının rüçhanlı alacak olmasına rağmen rüçhaniyetin gözetilmediğini, Avukatlık Yasası"nın 166/2 maddesi uyarınca rüçhan hakkına sahip olduğunu ileri sürerek, sıra cetvelinin iptali ile alacağının 1. sıraya alınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Şikayet olunan vekili, şikayetin reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, şikayetçinin şikayet dışı borçlu müvekkili ile yaptığı avukatlık ücret sözleşmesinin Avukatlık Yasası’nın 166/2 maddesi kapsamında olmadığı, alacaklı olduğu dosyada alacağına yönelik hapis hakkı uygulamasının bulunduğu, vekalet ücretinin alacaklı olduğu dosya takip masraflarına dahil edildiği gerekçesiyle, şikayetin reddine karar verilmiştir.
    Kararı, şikayetçi vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, şikayetçi vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, şikayetçi vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan İcra Mahkemesi kararının İİK’nun 366.maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 12.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.