Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/1442 Esas 2018/11278 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki manevi tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, davalının sürücüsü olduğu araçla sebep olduğu trafik kazasında murisleri ... vefat ettiğini belirterek, davacı eş ... için 2.000,00 TL, diğer davacılar için 1.500,00"er TL olmak üzere toplam 11.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacı eş ... için 1.500,00 TL, davacılar ..., ..., ..., için ayrı ayrı 1.000,00"er TL olmak üzere toplam 7.500,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsili ile davacılara ödenmesine, fazlaya ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu tüm davacılar lehine hükmedilen manevi tazminatlar yönünden verilen karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı ..."ün temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı ..."ün tüm davacılar lehine hükmedilen manevi tazminatlara ilişkin temyiz itirazlarının (dilekçesinin) mahkeme hükmünün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 26.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.