Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/1890 Esas 2015/2313 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/1890
Karar No: 2015/2313
Karar Tarihi: 09.03.2015

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/1890 Esas 2015/2313 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı şirketin müvekkiline ait dükkanı kiralamasına rağmen, kira bedellerinin rayiç bedellerin çok altında kaldığını ve istenilen kira bedelinin ödenmediğini belirtip 9.000,00 TL olarak tespit edilmesini istiyordu. Davalı taraf ise kira sözleşmesi olmadığını, birbirlerine karşılıklı olarak kira ödemediklerini ve bir süredir birlikte faaliyet gösterdiklerini belirtmişti. İddia edilen kira ilişkisi varlığını ispat külfeti davacıya aitti. Davacı sunduğu delillerle kira ilişkisini kanıtlayamamıştı. Ancak delil listesinde yemin delilinin de bulunması nedeniyle davacıya taraflar arasında kira ilişkisi olup olmadığı konusunda davalıya yemin teklif etme hakkı verildi. Mahkemece eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulmasının doğru olmadığı belirtilerek hüküm bozuldu. HMK.nın 428.maddesi göz önünde bulundurularak hükmün bozulmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri: HMK’nun 190.maddesi, 6100 sayılı HMK, 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde, HUMK.nın 428.maddesi.

6. Hukuk Dairesi 2015/1890 E. , 2015/2313 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara 4. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/12/2014
NUMARASI : 2013/555-2014/1690

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira parasının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalı şirketin müvekkiline ait dükkanı 1994 tarihinden bu yana kiracı olarak aylık 500,00 TL bedelle kullandığını ve kira parasının rayiç bedellerin çok altında kaldığını, davalı şirkete keşide edilen ihtara rağmen istenilen kira bedellinin ödenmediğini belirterek davaya konu olan taşınmazın aylık kira bedelinin ihtarnamenin tebliğ tarihinden itibaren 9.000,00 TL olarak tespitine karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili ise kira ilişkisine karşı çıkmış ve davacı ile davalı şirket yetkilisinin kardeş olduğunu, 19 yıldır davacının davalı şirket yetkilisine ait taşınmazda davalı şirket yetkilisinin de davacıya ait taşınmazda faaliyet gösterdiklerini, birbirlerine karşılıklı olarak kira ödemediklerini ve taraflar arasında kira sözleşmesi bulunmadığını savunmuştur.
HMK’nun 190.maddesi uyarınca ispat yükü, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir. Somut olayda davacı kira ilişkisinin varlığından hareketle kira parasının tespiti isteminde bulunmuş olup bu açıdan kira ilişkisinin varlığını ispat külfeti davacıya aittir. Davacı sunduğu delillerle ile kira ilişkisini kanıtlayamamıştır. Ancak delil listesinde her türlü delil ibaresinin bulunmasına, bunun yemin delilini de kapsamasına göre davacıya taraflar arasında kira ilişkisi bulunup bulunmadığı konusunda davalıya yemin teklif etme hakkı olduğu hatırlatılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, mahkemece eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Hükmün bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 09.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.