Tasarlayarak ve kan gütme saikiyle öldürme - tasarlayarak ve kan gütme saikiyle öldürmeye teşebbüs - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/1071 Esas 2014/3431 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 1 - 2013/99574
MAHKEMESİ : Mardin 1. Ağır ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 05/02/2013, 2006/136 (E) ve 2013/34 (K)
SUÇ : Tasarlayarak ve kan gütme saikiyle öldürme, tasarlayarak ve kan gütme saikiyle öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya muhalefet.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Tarafların sıfatları ve temyiz dilekçelerinin içeriklerine göre; sanık Nizamettin"in maktüller Vasfi ve Bilal"i tasarlayarak ve kan gütme saikiyle öldürme, mağdur Derviş"i tasarlayarak ve kan gütme saikiyle öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanıklar Hüsamettin ve Cesur hakkında maktüller Vasfi ve Bilal"i tasarlayarak ve kan gütme saikiyle öldürme, mağdur Derviş’i tasarlayarak ve kan gütme saikiyle öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan beraat hükümlerinin incelenmesinde;
1- Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu"nun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; kasten öldürme suçunun failleri olarak yargılanan sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; aynı öldürme olayının failleri olarak yargılanan; aralarında menfaat çatışması ve akrabalık ilişkisi bulunan sanıklar Nizamettin, Cesur ve Hüsamettin arasında menfaat çatışması bulunduğu anlaşıldığından, sanıkların savunmalarının ayrı ayrı müdafiiler yerine aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 38/1. ve 5271 sayılı CMK.nun 152. maddelerine aykırı davranılması,
2- Sanıkların, olay tarihinden 3,5 yıl sonra alınabilen beyanlarında olay günü Mardin"de olmadıklarını beyan ettikleri; mağdur Derviş"in 31.12.2004 tarihli fotoğraf teşhisinde sanık Cesur’u, 07.11.2005 tarihli fotoğraf teşhisinde sanık Hüsamettin"i teşhis ettiği; kolluk tutanaklarında sanık Cesur"un 0537 613 30 40 numaralı telefonu kullandığının belirtildiği, bu numaralı telefonun iletişim tespitinin incelenmesinde suç tarihinde olay yerinde olduğunun anlaşıldığı; Mardin Emniyet Müdürlüğü Olay Yeri İnceleme ve Kimlik Tespit Şube Müdürlüğü"nün 29.12.2004 tarihli ekspertiz raporunda, maktullerin ve mağdurun içinde bulunduğu otomobilin dikiz aynası, arka kapı kaportası ve peçete kutusu üzerinden elde edilen parmak izlerinin tasnife ve mukayeseye elverişli olduklarının belirtildiği; Ankara Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü"nün 25.02.2005 tarihli ekspertiz raporunda; olay yerinden elde edilen 8 nolu sigara izmaritinin maktuller ve mağdur dışında farklı bir erkek şahsa ait olduğunun; 9-a ve 9-c nolu sigara izmaritlerinin ise maktüller ve mağdur dışında farklı ikinci bir erkek şahsa ait olduğunun belirtildiği olayda;
0537 613 30 40 numaralı hattın olay tarihinde sanık Cesur tarafından kullanılıp kullanılmadığının, iletişim tespit tutanağında yer alan üçüncü kişilerin tanık olarak beyanları da alınmak suretiyle kesin olarak tespitinin sağlanması; elde edilen parmak izleri ile DNA örneklerinin sanıklara aidiyetinin araştırılmasından sonra kanıtların birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik soruşturma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
Usule aykırı olup, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye kısmen aykırı olarak CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 09/06/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.