12. Ceza Dairesi 2017/11613 E. , 2018/5764 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma, Kasten yaralama, 6136 Sayılı Kanun"a muhalefet
Hüküm : a)Sanık ... bakımından; TCK"nın 86/2, 29/1, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet, temyiz talebinin reddi
b) Katılan sanık ... bakımından; TCK"nın 179/3-2, 50/3, 6136 sayılı Kanun"un 15/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve 6136 sayılı Kanun"a muahalefet etme suçlarından katılan sanığın, kasten yaralama suçundan ise sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan sanık ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Katılan sanık ... bakımından yapılan incelemede;
Müşteki sanık ..."in davaya katılması hakkında usulüne uygun şekilde bir karar verilmemiş ise de, suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan, duruşmada hazır bulunarak davaya katılma iradesini ortaya koyan müşteki sanığın CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
İki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın kasta dayalı kusurunun yoğunluğu nazara alınmak suretiyle adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınıp, 190 promil alkollü olarak araç kullanan katılan sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanığın kusur durumuna, meşru müdafa şartlarının oluştuğuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 6136 sayılı yasanın 15/1. maddesine muhalefet etme suçundan dolayı belirlenen 6 ay süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında dayanak kanun maddelerinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesi ile TCK"nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, bu nedenle hükmün CMUK’nun 321 nci maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı yasanın 322 nci maddesi uyarınca, hükmün (3.) maddesinin (B) bendinin üçüncü paragrafında yer alan "cezanın" ibaresinden sonra gelmek üzere "TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B) Sanık ... bakımından yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ile 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 24/03/2015 tarihinde güvenlik tedbiri uygulanmadan verilen 1.800 TL"den ibaret mahkumiyet hükmüne karşı, suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından, sanığın temyiz isteminin reddine ilişkin 03/04/2015 tarihli ek kararın isteme uygun olarak ONANMASINA, 22/05/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
