18. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/5477 Karar No: 2014/7822 Karar Tarihi: 28.04.2014
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/5477 Esas 2014/7822 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Tarsus 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, kamulaştırma bedeli ve taşınmaz malın idare adına tescili istenmiştir. Mahkeme davanın kabulüne karar vermiş, ancak temyiz edilmiştir. Yargıtay kararı ise temyiz itirazlarının yerinde olduğunu belirtmiştir. Victorias üzümü için belirlenen verim ve üretim gideri miktarlarında hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporu ile cetvel arasında farklılık bulunduğu ve faiz yürütülmesinin gözden kaçırıldığı ortaya çıkmıştır. Bunun yanı sıra, kararda Ş. D.'nin adının yazılması gereksiz bir hata olarak belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise Kamulaştırma Yasası ve HUMK.nun 428. maddesidir.
Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak; 1-Geri çevirme kararı üzerine dosyaya getirtilen gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğü cetvelinde; victoria üzümün dekar başına ortalama veriminin 2500 kg. ve dekar başına üretim giderinin 948,96 TL olarak bildirildiği halde, hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda sırasıyla 1700 kg ve 701,11 TL alınmak suretiyle fazlaya hükmedilmesi, 2-Tapu kaydında bulunan haciz ve ipotek şerhinin hükmedilen bedele yansıtılması gerektiğinin düşünülmemesi, 3-Mahkemece kamulaştırma bedeline karar tarihine kadar faiz yürütülmesi gerektiğinin düşünülmemiş olması, 4-Davalılar arasında Ş.. D.. bulunmadığı halde karar başlığına yazılmış olması, Doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.