18. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/1252 Karar No: 2014/7909 Karar Tarihi: 29.04.2014
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/1252 Esas 2014/7909 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ermenek Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istendi. Mahkeme davayı kabul etti ancak karar temyiz edildi. Yargıtay, dosyadaki kanıtların ve yasal gerektirici nedenlerin uygunluğuna dikkat çekti ve sair temyiz itirazlarının yerinde olmadığını belirtti. Ancak, konuyla ilgili Kanunun 11. maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde taşınmaz malın kullanımına göre değerinin belirleneceği belirtildi ve kamulaştırılan taşınmazın kapama karışık meyve bahçesi yapılarak değerinin tespit edilmesi gerektiği ifade edildi. Tarım arazisi olarak kabul edilmesi ve zemin ve meyve ağaçlarına ayrı ayrı değer verilmesi doğru bulunmadı. Bu nedenle kararın hükümsüz kalması ve vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesi kararı verildi. Kanunun 11. maddesinin birinci fıkrasındaki hükümlerin detaylı açıklaması yazıya eklenmedi.
Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hükmün temyiz incelemesi taraf vekillerince, incelemenin duruşmalı olarak yapılması ise davalı S.. S.. vekili Av.A. A. tarafından yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesi ile istenilmekle taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz edenlerden davalı vekili Av.F. İ. geldi. Davacı adına gelen olmadı. Gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak; Kamulaştırma Yasası’nın 4650 Sayılı Yasayla değişik 11. maddesinin birinci fıkrasının arazilere ilişkin (f) bendinde taşınmaz malın kamulaştırma (dava) tarihindeki mevki ve şartlarına göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir üzerinden değerinin belirleneceği öngörülmektedir. Dava konusu taşınmaz 700,58 m² olup tamamı kamulaştırılmıştır. Taşınmaz üzerinde verim çağında 21 yaşında 23 adet asma, 16 yaşında 14 adet elma, 11 yaşında 2 adet incir, 31 yaşında 4 adet ceviz, 11 yaşında 14 adet şeftali ağacı olmak üzere toplam 57 ağacın bulunduğu anlaşılmıştır. Buna göre taşınmazın kamulaştırılan taşınmazın kapama karışık meyve bahçesi yapılarak değerinin tespiti gerekirken, tarım arazisi olarak kabulü ile zemin ve meyve ağaçlarına ayrı ayrı değer verilmesi suretiyle kamulaştırma bedelinin tespit edilmesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı yararına takdir edilen 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 29.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.