Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/4519 Esas 2015/9536 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4519
Karar No: 2015/9536
Karar Tarihi: 20.10.2015

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/4519 Esas 2015/9536 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdure olan eşiyle birlikte yaşadıkları evde onunla cinsel ilişkiye girmek istedi ancak mağdure itiraz etti. Olay gecesi sanık, mağdurenin ellerini, ayaklarını ve ağzını bağladıktan sonra rızası olmadan cinsel ilişkiye girdi. Mahkeme, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurlarının oluşmadığına karar verdi ancak kasten yaralama suçundan cezalandırdı. Ancak hüküm, kanun maddelerinin değerlendirilmesinde hatalı olduğu gerekçesiyle temyiz edildi ve bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi: cezaların kesin nitelikte olduğunu belirtir.
- 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi: hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak verilen para cezalarının kesin nitelikte olduğunu belirtir.
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi: kesin olan hükümlerin temyiz edilemeyeceğini belirtir.
- 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi: temel cezanın belirlenirken dikkate alınacak faktörleri ve takdir hakkının kullanımını belirler.
- 3/1. madde: orantılılık ilkesini ve hak ve nesafet kurallarını belirler.

14. Ceza Dairesi 2015/4519 E. , 2015/9536 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenip gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000,00-TL"ye kadar (dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, cezaların tür ve miktarı itibarıyla kesin olan hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafiin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükme yönelik sanık müdafiin temyizine gelince;
Sanığın eşi olan mağdure ile aynı evde birlikte yaşadıkları, bir hafta boyunca mağdure ile ters yoldan cinsel ilişkiye girmek istediğini belirttiği, bu talebinin mağdure tarafından kabul görmemesi üzerine olay gecesi mağdurenin ellerini, ayaklarını ve ağzını bağlayıp, devamında rızası hilafına fiili livata yolu ile cinsel ilişkiye girdiği, sanığın cinsel saldırı süresince mağdurenin elleri, ayakları ve ağzını bağladığı, bağlama eyleminin cinsel saldırı suçunun cebir ve şiddet unsurunu oluşturduğu, ayrıca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilerek atılı suçtan beraatı yerine yazılı gerekçelerle mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçelerde gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerektiği, bu kapsamda değerlendirme yapıldığında mahkemece temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle belirlenmesi sırasında dosya içeriğine uygun düşmeyecek ve TCK"nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi ile hak ve nesafet kurallarına aykırı olacak şekilde temel cezanın üst sınıra yakın miktarda tespit edilmesi neticesinde fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin mahkemesine en seri biçimde bildirilmesi için ilgili yerlere müzekkere yazılmasına, 20.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.