Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/8212 Esas 2016/2832 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8212
Karar No: 2016/2832
Karar Tarihi: 10.10.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/8212 Esas 2016/2832 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan 10 ay hapis cezası ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar vermiştir. Ancak, sanığın denetimli serbestlik tedbirine uymadığına dair bildirim alınması üzerine, hapis cezası infaz edilmiştir. Daha sonra, TCK'nın 191. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddesi uyarınca yapılan uyarlama sonrasında, infaz kararı itiraz edilebilir hale gelmiştir. Bu nedenle dosya, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilmiştir. Kanun maddeleri ise şunlardır: TCK'nın 191. maddesi (uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti), TCK'nın 62. maddesi (cezanın hafifletilmesi), TCK'nın 50. maddesi (para cezasına çevirme), 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi (uyuşturucu suçu kapsamında yapılan düzenlemeler), 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi (uyarlama).

10. Ceza Dairesi 2013/8212 E. , 2016/2832 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Hükmolunan cezanın infazı

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
28/04/2011 tarihinde 2010/2070 esas, 2011/463 karar sayı ile sanığın TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası ve 62 maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, hükmün temyiz edilmeden 07/06/2011 tarihinde kesinleştiği; ... Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğü"nün 25/08/2011 tarihli yazısı ile hükümlünün denetimli serbestlik tedbirine uymadığının bildirilmesi üzerine duruşma açılarak aynen infaz kararı verilmesi gerekirken 28/02/2013 tarihinde sanığın TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası ve 62 maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCK"nın 50. maddesi gereğince hapis cezasının 6000 TL adlî para cezasına çevrilmesine karar verildiği anlaşılmıştır.
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürülüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
05/12/2011 tarihinde 2011/1212 esas ve 2011/1679 karar sayı ile verilen ve kesinleşen mahkûmiyet hükmünün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca verilen “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin 13/03/2013 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanun’un 101. maddesinin 3. fıkrası
uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 10/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.