1. Ceza Dairesi Esas No: 2015/3846 Karar No: 2015/4912 Karar Tarihi: 19.10.2015
Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/3846 Esas 2015/4912 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dinar Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Yargıtay 1. Ceza Dairesinin onadığı bir hükümde, mahkeme öncelikle 01 Haziran 2005 tarihinden önce işlenen suçlarda cezaların toplanmasının, her suç yönünden ayrı ayrı yapılan değerlendirme sonucuna göre belirlenmesi gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca, hükümlüye verilen müebbet hapis cezalarının TCK'nın 53. maddesinde öngörülen güvenlik tedbirlerine tabi tutulması gerektiği de hatırlatılmıştır. Bu durumların infaz aşamasında da dikkate alınması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlardır: 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 68-77. maddeleri, 450/5. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi.
1. Ceza Dairesi 2015/3846 E. , 2015/4912 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 1 - 2014/264978 MAHKEMESİ : Dinar Ağır Ceza Mahkemesi TARİHİ VE NO : 04/06/2014, 2014/34 (E) ve 2014/60 (K) SUÇ : Kasten öldürme
1-a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17.04.2007 gün ve 2007/1-32-97 sayılı kararı uyarınca 01 Haziran 2005 tarihinden önce işlenen suçlarda, her suç yönünden ayrı ayrı yapılan değerlendirme sonucu, lehe yasa ve buna göre her suçun sonuç cezası belirlendikten sonra, cezaların toplanmasına 765 sayılı TCK.nun 68-77.maddelerindeki ilkelere göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, toplama konusunda infaz aşamasında mahkemesinden her zaman karar alınması mümkün görüldüğünden, b-) Hükümlü hakkında hükmolunan müebbet hapis cezalarının yasal sonucu olarak TCK.nun 53.maddesinde öngörülen güvenlik tedbirlerinin de uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ise bu hususun infaz aşamasında nazara alınması mümkün görüldüğünden, Bozma nedeni yapılmamıştır. Hükümlü .. hakkında, maktuller .. ve .."yi öldürme suçundan 765 sayılı Türk Ceza Kanunun 450/5. maddesi uyarınca kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2.maddesinin ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, bozma üzerine kurulan hükümde eleştiri nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, hükümlü müdafiinin eksik incelemeye vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlü hakkında kurulan ve re’sen de temyize tabi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 19/10/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.