Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/2340 Esas 2017/2203 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, 24.05.2011-28.05.2013 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesini fazla çalışma alacağının ödenmemesi nedeniyle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile yıllık izin, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davacının iş akdini feshettiğine dair yazılı bir delil sunmadığı dinlenen tanık beyanları ile devamsızlık tutanakları birlikte değerlendirildiğinde davacının devamsızlık nedeniyle işten işverence haklı nedenle çıkarıldığı kanaatine varıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesinin 28.12.2015 tarihli ilamı ile özetle ""... Somut olayda davacı fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini kendisinin feshettiğini iddia ettiğinden, ödenmeyen 173,79 TL ulusal bayram genel tatil ücreti alacağı bulunduğundan iş sözleşmesini eylemli feshinin haklı olduğu, devamsızlık tutanaklarının davacı feshinden sonra düzenlendiği, kaldı ki işverenin devamsızlık nedeniyle feshi düzenleyen 29 fesih kodunu kullanmayarak işçi istifasına karşılık gelen 03 kodunu kullandığı dikkate alınmadan kıdem tazminatı talebinin reddi hatalıdır..."" gerekçesi ile bozulmuştur. Mahkeme ce bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada yeniden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Dosyadaki yazılara, hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda karar verilmiş olmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
Somut olayda davacının asgari ücretle çalıştığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Buna göre mahkemece davacının kıdem tazminatı alacağının ek bilirkişi raporu uyarınca 2,345.34 TL net olarak kabul edilmesi gerekirken sehven 2.431.07 TL net olarak kabul edildiği anlaşılmış olup, bu husus bozma nedeni ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Hüküm kısmında 1. fıkranın çıkartılarak, yerine; " 1- 2.345.34 TL net kıdem tazminatının fesih tarihi olan 31.05.2013 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, " cümlesinin eklenmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.