Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/10198 Esas 2018/10102 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10198
Karar No: 2018/10102
Karar Tarihi: 03.12.2018

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/10198 Esas 2018/10102 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2016/10198 E.  ,  2018/10102 K.

    "İçtihat Metni"

    ........

    Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
    Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Hükmün, davalı şirket vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    1-Dosyadaki yazılara, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı şirket vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
    2-Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu"nun 74. maddesinde (Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi); "Hâkim, talepten fazla veya başkasına hükmedemez." düzenlemesine yer verildiği gibi, aynı yasanın 75/1.maddesinde (Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 25. maddesi); "Kanunun tayin eylediği istisnalardan başka hakim, iki taraftan birinin söylemediği şeyi veya iddia sebeplerini re"sen nazarı dikkate alamaz ve onları hatırlatabilecek hallerde dahi bulunamaz" hükmü yer almaktadır. Yasanın bu açık hükmünden de anlaşılacağı üzere hakim, iki tarafın iddia ve savunmaları ile bağlı olup, talepten fazlasına veya başkasına hükmedemeyeceği açıktır.
    3- Davaya konu somut olayda, kurum tarafından dava dilekçesi ve 20.01.2016 havale tarihli ıslah dilekçesi ile sadece ilk peşin sermaye değerli gelir istenmiş olmasına rağmen, geçici iş göremezlik ödeneği hakkında da hüküm kurularak talepten fazlaya karar verilmesi ile davacı vekilinin müteselsil talebinde bulunmasına rağmen davalılar tarafından ödenmesi gereken harçtan davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarının belirtilmemesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

    Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Hükmün 1. ve 3. bentlerinin silinerek yerine;
    "1-Davanın Kabulü ile
    11.615,04 TL"ilk peşin sermaye değerinin onay tarihi olan 30.04.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine
    3-Dava kabul miktarı oranında alınması gereken 793,42 TL harcın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile hazineye irat kaydına"" cümlelerinin yazılmasına ve kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı şirketlere iadesine, 03.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    ...

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.