Kasten yaralama - mala zarar vcrme - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14967 Esas 2020/6581 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, mala zarar vcrme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Şikayetçi sanık ..."un, sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Şikayetçi ..."un 05.06.2014 tarihli duruşmada alınan, sanıklardan şikayetçi olduğunu ancak davayı takip etmeyeceğini şeklindeki beyanı ile kamu davasına katılma hususunda irade göstermediği, bu haliyle mala zarar verme suçundan kurulan hükümleri temyize hak ve yetkisi bulunmadığından temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında silahla yüzde sabit iz oluşacak şekilde kasten yaralama suçu ile sanık ... hakkında silahla basit kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık ..."un aşamalardaki savunmaları ile dosyada yer alan tanık beyanlarına göre, sanık ... ile tanık ... arasında yaşanan tartışma sırasında, tartışma ile ilgisi olmadığı anlaşılan sanık ..."un, sanık ..."e bardak fırlatması sonucu yaşanan kavgada, ilk haksız hareketin sanık ..."tan geldiği anlaşıldığı halde, mahkemece "ilk haksız hareketin hangisi tarafından gerçekleştirildiğinin tespit edilemediği" şeklindeki gerekçe ile sanık ... hakkında TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümleri uygulanarak eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme uygun ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nin 151/1. maddesi kapsamındaki mala zarar verme suçu da uzlaştırma kapsamına alınmış olup, sanık ile şikayetçi arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK" nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
b) Kabule göre; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’un 325. maddesi uyarınca bozma nedenlerinin hükmü temyiz etmeyen sanık ..."ya SİRAYETİNE, 15.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.