10. Ceza Dairesi Esas No: 2013/8451 Karar No: 2016/3504 Karar Tarihi: 03.11.2016
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/8451 Esas 2016/3504 Karar Sayılı İlamı
Özet:
2. Sulh Ceza Mahkemesi, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulamıştır. Ancak, sanığın ikinci kez aynı suçu işlemesi nedeniyle CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca düşme kararı verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddesi ise TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasıdır ve bu madde \"Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz\" hükmünü içermektedir.
10. Ceza Dairesi 2013/8451 E. , 2016/3504 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : 2. Sulh Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan ... 1. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından 30/11/2011 tarihinde 2011/645 esas ve 2011/689 karar sayılı kararı ile verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında sanığın ikinci kez aynı suçu işlediğinin anlaşılması karşısında; hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca davanın düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 03/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.